Investeren in geluk

Bowies requim = Blackstar

Tweet

Er is een muziekzaak in Driebergen waar ik vandaag naar binnen liep om te kijken of ze op de maandagmiddag na het overlijden van Bowie nog exemplaren hadden staan/liggen. Dat was helaas niet het geval, alhoewel, ze lagen er wel daar achter de balie maar dat waren de internet bestellingen van afgelopen weekend. “I’ve got drama, can’t be stolen”. Blackstar.

Vrijdag uitgekomen was de run er fel en onmiddelijk op losgebarsten. De eigenaresse vertelde dat ze vanmorgen om 8 uur, toen in Nederland het nieuws van David Bowie zijn overlijden nét bekend was, al had gebeld voor nieuwe exemparen, maar zelfs bij de fabriek waren ze toen al op. Bij vooruitbetaling kon ik reserveren en ben zó, ook nog met korting, verzekerd van een exemplaar wat ik dan donderdag op kan komen halen.
Terwijl we hierover en over de CD zelf spraken, kwam er een journalist van de regionale krant binnen. Hij was op jacht naar persoonlijke verhalen over Bowie associaties en herinneringen en zo kregen we het samen over wat het losmaakte en aan welke nummers wij welke herinneringen hadden.

Ria, mevrouw Artline, had al eerder verteld hoe ze kippevel had gekregen toen ze vrijdag Blackstar luisterde en er de diverse misschien nu voor de hand liggende associaties bij had gekregen. Van out of body traveling along the stars into new galaxies. Mijnheer Artline Hans heeft al wel 24 jaar Bowie’s werk verkocht maar nooit een speciale affiniteit met zijn muziek gehad. Hij dacht even na. Te ongewoon. Misschien vervreemdend was het woord wat bij mij op kwam, wat hij leek te zoeken. Ik vertelde hoe ik vanmorgen een blog over een klassiek muziek cafe in Utrecht zat te schrijven toen het nieuws tot mij kwam. Het werd een geanimeerd gesprek en ik liep wat lichter naar buiten.

Het artikel in de Nieuwsbode Heuvelrug staat inmiddels ook online zo zag ik, een en ander verkeerd gespelt en geciteerd maar sod it. 

Vanaf 8 uur vanmorgen waarop ik voor het eerst het toen nog bijna zekere nieuws hoorde dat David Bowie overleden zou zijn, was ik niet persé aan het zoeken naar radio stations, you tube filmpjes, uitvoeringen en uitspraken van deze en geen, maar ze rolden voor mijn voeten alsof het een lieve lust was, en elke keer weer liet ik me gewillig raken. Emoties en herinneringen wisselden elkaar in snel tempo af. Fijn én bij tijden behoorlijk ontroerend. Met als intermezzo een afspraak met zus om wat huishoudelijke hand- en spandiensten te gaan verlenen. Daarna mocht ik onder de professionele handen van Jolanda de Jong van Body Stress Release Driebergen flink wat knopen uit mijn diepere lagen laten halen. Zeer effectief.

Nu zet ik naast het schrijven De Afspraak op (op den Belg), na zojuist de Wereld Draait Door gezien te hebben, beide helemaal gewijdt aan het Leven en Sterven van David Bowie. Veel mooie vertolkingen van zijn werk, onder andere Heroes door Wende en naast een gesprek met Ivo van Hove ook de gepassioneerde woorden van Leo Blokhuizen. Hij noemt Blackstar Bowie’s requim, die vrijdag uitgkomen CD dus. Met inderdaad ook het nummer Lazarus.

Er is ook:

LAZARUS The Musical – New York

Now showing, Closes 19 Jan 2016

“At its core, Lazarus is a two-hour meditation on grief and lost hope, but it takes so many wild, fantastical, eye-popping turns that it never drags.”

Rolling Stone

Lazarus is based on the classic sci-fi novel The Man Who Fell to Earth by Walter Tevis. Bowie himself played the lead role in Nicolas Roeg’s 1976 movie adaptation, starring as a hollow-eyed humanoid alien (this was during Bowie’s Thin White Duke phase) who comes to the earth in search of water for his draught-ridden home planet. –

See more at: http://www.newyorkcitytheatre.com/theaters/newyorktheaterworkshop/lazarus.php#sthash.WxoqnufO.dpuf

– See more at: http://www.newyorkcitytheatre.com/theaters/newyorktheaterworkshop/lazarus.php#sthash.WxoqnufO.dpuf

Van alle nummrs vandaag werd ik hier het stilst van

David Bowie dood. Ik kan het niet geloven. Deze gaat de hele dag op repeat. #RIPBowie #Heroe https://t.co/9TXR9HXlcJ

— Jasper de Vries (@jasperdev) January 11, 2016

Bowie pic.twitter.com/SDM7PNiUCx

— stefan stasse (@stefanstasse) January 11, 2016

De Vlaamse toneelregisseur Ivo van Hove wist als een van de weinigen al meer dan een jaar van de ziekte van Bowie. “Het is vreselijk, ik leef al heel lang met de kennis dat dit eraan zat te komen”, zegt hij. “Een paar weken geleden stond ik naast hem op het podium tijdens de première van Lazarus. Toen ik de auto instapte wist ik dat het misschien wel de laatste keer zou zijn dat ik hem zag.”
meer…

De Dj’s 

Lazarus (David Bowie)

Look up here, I’m in heaven
I’ve got scars that can’t be seen
I’ve got drama, can’t be stolen

Everybody knows me now

Look up here, man, I’m in danger
I’ve got nothing left to lose
I’m so high it makes my brain whirl
Dropped my cell phone down below

Ain’t that just like me

By the time I got to New York
I was living like a king
Then I used up all my money
I was looking for your ass

This way or no way
You know, I’ll be free
Just like that bluebird
Now ain’t that just like me

Oh I’ll be free

Just like that bluebird

Oh I’ll be free

Ain’t that just like me

————————
Ik moet even denken aan mijn beste vriend die toen hij overleed vooral spijt had dat hij zijn vrouw onbemiddeld en zonder een stuiver achterliet, dat hij geen verzekeringen had afgesloten.
David Robert Jones heeft de erven van zeer goed bedacht, dat vind ik tof!
Een dochter van 13 – Hij heeft een 13 jarig meisje in de musical laten schrijven, volgens Ivo van Hove een manier om haar ook licht achter te laten, net als de laatste zin I’m Free dat zou moeten betekenen. I hope she will be fine, what a legacy. Lexi, maybe just a tidbit too childish for your taste, but this Jarrett J. Krosoczka is for you:

Dear David,
Thank you for all you moved in me and in the world
Thank you for your legacy
Dance around the stars